Internationale Dag tegen Vrouwelijke Genitale Verminking

Op 31 december 2016 verbleven in ons land 70.576 meisjes en vrouwen uit een land waar genitale verminking van vrouwen wordt uitgeoefend. Daarvan zijn er naar schatting 25.917 die effectief –door hun afkomst- te maken hebben met de praktijk van vrouwelijke genitale verminking (al besneden of in gevaar), waaronder 9.164 minderjarigen (jonger dan 18 jaar).

De vijf meest vertegenwoordigde nationaliteiten zijn Guinee, Somalië, Egypte, Ethiopië en Ivoorkust. Vlaanderen is de regio die het meest te maken krijgt met deze problematiek met meer dan 11.000 meisjes en vrouwen die besneden zijn of die risico lopen; in Brussel Hoofdstedelijk Gewest bedraagt dit aantal 8.000; in het Waals Gewest 5.500. Elk jaar zijn er 1.419 besneden vrouwen die aangepaste zorg nodig hebben en/of zullen bevallen in een Belgische kraamkliniek.

(Voir le visuel en haute résolution)

Grote uitdagingen

Dokters van de Wereld nam deel aan een studie die genitale verminking in ons land in beeld brengt. Het is een problematiek die Dokters van de Wereld in al haar projecten terugziet, zowel in de Humanitaire Hub of de permanente zorgcentra in Brussel en in Antwerpen.

"In de humanitaire hub zien onze vroedvrouwen vooral vrouwen uit Eritrea, een  land waar 83% van de vrouwen een besnijdenis ondergaat", vertelt Celine Glorie, medisch referent bij Dokters van de Wereld. “Na verloop van tijd hebben we daarom onze consults uitgebreid met een apart luik voor vrouwen die het slachtoffer werden van genitale mutilatie of ander seksueel geweld.”

Concreet werkt Dokters van de Wereld samen met verschillende partners zoals centra voor familiale planning en GAMS, een organisatie die vecht tegen genitale mutilatie.  “In functie van de noden en vragen, begeleiden we de vrouwen naar deze organisaties. Daarnaast is er een permanentie van GAMS aanwezig tijdens onze consultaties met vroedvrouwen in de hub. Dat maakt een globale aanpak rond seksuele en reproductieve gezondheid mogelijk en maakt het mogelijk om vrouwen die het slachtoffer werden van genitale mutilatie zo goed mogelijk te helpen.”

Drie aanbevelingen

De studie maakt gewag van 3 aanbevelingen:

• Preventie ter bescherming van meisjes die een risico lopen door ondersteuning van gemeenschappswerk en door opleiding van professionals in gezondheidzorg, in de zorg voor pasgeborenen en de opvang van asielzoekers;
• Een aangepaste aanpak, gericht op de noden van de betrokken vrouwen door promotie va geaccrediteerde centra en aanpassing van procedures bij de bevalling;
• Diepgaand onderzoek, met regelmatig updates van de prevalentiestudie, en kwalitatieve inspanning om de complexiteit van de problematiek beter te leren begrijpen.