Dorststaking: elk moment kan iemand sterven

De toestand van de meer dan 450 migranten zonder papieren, van wie sommigen sinds vorige vrijdag ook in dorststaking zijn, is van die aard dat de dood elk moment kan intreden. Door de neurologische en pyschologische toestand van de stakers is de kans groot dat er wanhoopsdaden gebeuren.

Terwijl de ogen van heel België natuurlijk gericht zijn op het verschrikkelijke drama dat door de overstromingen is veroorzaakt, wordt hetgeen zich afspeelt in twee van de drie plaatsen die door de hongerstakers zonder papieren worden bezet, medisch gezien uiterst verontrustend voor de bijna 300 stakers die een dorststaking hebben gestart.

Een hongerstaking die de 60 dagen nadert

Na bijna 60 dagen hongerstaking is de gezondheid uiterst kwetsbaar en is het bekend dat vitale organen mogelijk zijn aangetast. "Bovendien bestaat er sinds enkele dagen - reeds vóór de dorststaking - gevaar voor een hartstilstand", aldus Dr. Nelki, die de stakers op het ULB-terrein monitorde, "een hartstilstand die het gevolg kan zijn van een aritmie die verband houdt met een elektrolytstoornis die hoofdzakelijk wordt veroorzaakt door hypokaliëmie (een te laag kaliumgehalte)". "Bovendien", zo voegt Dr. Nelki eraan toe, "is de neurologische toestand van de meeste stakers buitensporig kritiek met het optreden van blindheid, duizeligheid en evenwichtsverlies, hetgeen tot blessures en letsels leidt".

De dorststaking, een overleving van een paar dagen

Maar de situatie is de laatste dagen plotseling verslechterd, aangezien bijna 300 van deze stakers (Begijnhof en VUB-vestigingen) in dorststaking zijn gegaan, waarbij sommigen hun lippen aan elkaar naaiden of met tape dicht plakten. "Dit wordt een zogenaamde totale staking", zegt Dr. Michel Roland, voormalig voorzitter van Dokters van de Wereld, die in het verleden vele hongerstakingen heeft gevolgd, "en er is heel weinig wetenschappelijke literatuur over dit onderwerp, omdat het nog maar weinig is voorgekomen. Toch weten we dat we het over een paar dagen overleven hebben. De bloedsomloop vermindert, de hartslag neemt zeer sterk toe, de bloeddruk daalt en de ademhalingsfrequentie neemt toe, waardoor het waterverlies nog verder toeneemt..." Volgens Dr. Roland "accentueert dit alles de neurologische problemen en vooral de prerenale insufficiëntie die reeds was begonnen door de hongerstaking. De ionische stoornissen die hierdoor ontstaan, leiden tot het falen van de levensnoodzakelijke organen, zoals het hart, met een fatale afloop..."

Een bijzonder vernederende psychologische toestand

Deze verslechtering wordt waargenomen bij patiënten wiens psychische toestand ook bijzonder zorgwekkend is, zoals door vrijwillige psychologen vóór dit weekend werd opgemerkt: "Als dit mensen waren die ik in poliklinische consultaties ontmoette, zou ik voor een aantal van hen in hun verklaringen, hun psychologische en sociale toestand, redenen zien om hen in de spoedpsychiatrie te laten opnemen. Het is duidelijk dat volgens onze psychiatrische criteria de meesten van hen in een zware depressie verkeren: neerslachtige stemming, huilen, wanhoop gevoelens, ernstige slapeloosheid, extreme vermoeidheid, prikkelbaarheid, duistere ideeën en bij sommigen actieve zelfmoordgedachten, en gedragingen die hen in gevaar brengen", legt Charlotte Malka, een van hen, uit.

Deze waarnemingen worden bevestigd door Lucia Bohle Carbonell, een vrijwillig psychologe, die hieraan toevoegt: "De psychologische spanning die zich op lange termijn ophoopt, ontlaadt zich in angstaanvallen of zelfagressie. Steeds meer mensen geven toe dat zij geen hoop meer hebben en zelfmoordgedachten hebben. Er zijn ook steeds meer gedragsproblemen, een veranderde uitdrukking, onduidelijke spraak en dit wordt geaccentueerd door een verlies van concentratie als gevolg van de hongerstaking ».

Met het begin van de dorststaking meer dan 48 uur geleden, wordt het risico bijzonder groot dat iemand overgaat tot een wanhoopsdaad, omdat de vrijwilligers die zondag op twee locaties aanwezig waren een nog grotere verslechtering van de psychologische toestand vaststelden.

Dringende oproep aan de staatssecretaris voor Asiel en Migratie: een uitweg bieden wordt absoluut noodzakelijk

Geconfronteerd met een dergelijke situatie herhalen de vrijwillige artsen, verpleegsters en psychologen die de afgelopen zes weken met de stakers hebben samengewerkt, hun oproep aan de politieke leiders: "Als artsen zijn wij hier niet om politieke oplossingen voor te stellen. Wij doen deze medische interventie niet "omdat wij het initiatief steunen" of "omdat wij hen steunen", maar om de gezondheidsrisico's en de schade zo veel mogelijk te beperken. Het is onze fundamentele plicht elk mensenleven te beschermen, ook in omstandigheden waarin mensen hebben overwogen hun lichaam in gevaar te brengen om te worden gehoord," leggen Michel Roland en Rose Nelki uit. "De tragische gevolgen van deze honger- en dorststaking kunnen wij vandaag niet meer voorkomen. Er moet dringend een uitweg worden gevonden om hen ervan te overtuigen een einde te maken aan deze staking, waarvan de medische gevolgen hoe dan ook zeer ernstig zullen zijn ».