"Elke seconde zou de laatste kunnen zijn." Het bericht van Nour, onze psycholoog in Gaza

Lieve mensen,

Ik weet niet of jullie mijn bericht zullen ontvangen. Of dat ik jullie ooit nog zal zien.  Ik schrijf jullie met een zwaarmoedig hart over hoe het hier is in Gaza, in een toestand die alleen beschreven kan worden als een humanitaire hel. 

De afgelopen dagen werden we te voet weggejaagd uit onze huizen en moesten we afscheid nemen van onze wijk die ooit vredig was en nu veranderd is in een puinhoop van verdriet en as.

Onze dierbaren betalen een zware prijs, met al 4500 doden en 12.000 gewonden. Onder hen ondraaglijk veel kinderen. De omstandigheden hier zijn ondraaglijk.  We leven zonder water, eten of elektriciteit.

Elke seconde zou de laatste kunnen zijn. We nemen afscheid van onze kinderen en dierbaren, kijken hen in de ogen zonder te weten of we hen ooit weer zullen zien.

We leven in voortdurende angst, onzekerheid en hopeloosheid. Het is overweldigend.

De aanval op het Al-Ahli Hospitaal heeft onze wanhoop vergroot.  Meer dan 1000 zielen gingen verloren in één klap: artsen, patiënten, gezinnen, kinderen. 

We hebben jullie, de rest van de wereld, dringend nodig.  Elk van jullie kan helpen om de de wereld wakker te schudden.

We hebben jullie stem nodig.  We vragen, neen smeken jullie om ons verhaal te delen en ons te steunen. 

Steek een kaarsje voor ons aan en denk aan ons.

Nour.