Aardbevingen Syrië-Turkije: een jaar na de ramp

De regio’s in Syrië en Turkije die door aardbevingen getroffen werden, gaan vandaag gebukt onder tal van gezondheidsrisico’s die vooral een bedreiging vormen voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen, zoals kinderen, vrouwen, senioren en personen met chronische aandoeningen of beperkingen. De beperkte toegang tot basisvoorzieningen, zoals sanitaire installaties, in combinatie met een gebrek aan gezondheidszorg, werkt de verspreiding van overdraagbare ziekten en aandoeningen in de hand, waaronder schurft, luizen en cholera.

Syrië

Sinds de aardbevingen leeft een toenemend aantal personen in tentenkampen. De leefomstandigheden zijn er schrijnend, met ijzige temperaturen in de winter, hittegolven in de zomer, een slechte rookafvoer in de tenten en inadequate sanitaire voorzieningen. Dergelijke omstandigheden hebben een negatieve invloed op de gezondheid van de personen. In het noordwesten van het land werden 2,9 miljoen mensen getroffen door de aardbeving en moesten meer dan 300.000 personen hun woning verlaten. Doorbovenop leidden confrontaties tussen milities in Idlib en West-Aleppo tot de gedwongen ontheemding van nog eens 120.000 personen.

Turkije

In Turkije raakten alle openbare ziekenhuizen in de getroffen provincie beschadigd, terwijl tal van zorgverleners gewond raakten of om het leven kwamen. Hierdoor liggen de zorgactiviteiten in vluchtelingen- en gezinscentra stil. Zelfs nu landelijke en stedelijke ziekenhuizen weer gedeeltelijk operationeel zijn, hebben de openbare diensten een jaar na de aardbeving hun initiële capaciteit in de regio nog niet terug bereikt. De vraag naar medische diensten is niet te overzien. De lokale autoriteiten zijn inmiddels begonnen met de relocatie van een groot deel van de bevolking naar ‘containersteden’. Een aanzienlijk deel van de Syrische bevolking leeft echter nog in informele tentenkampen met beperkte toegang tot diensten. Die kampen zijn bovendien moeilijk te bereiken en vereisen de tussenkomst van mobiele medische teams.

De programma's van dokters van de wereld in vogelvlucht

Syrië (Afrin, Idlib, Aleppo, Hama en Kombane):

• Dokters van de Wereld leverde medische diensten aan de slachtoffers van de aardbevingen, met 3 mobiele eenheden, 11 centra voor primaire zorg en 2 gemeenschapscentra, zowel in niet door de overheid gecontroleerde zones van de gouvernementen Aleppo en Idlib als in gebieden die wel door de overheid gecontroleerd worden.
• In de regio’s Aleppo, Idlib en Hama verstrekten lokale partners van Dokters van de Wereld meer dan 245.000 primaire zorgdiensten aan ongeveer 165.000 personen.
• Samen met haar partners deelde Dokters van de Wereld 30.000 hygiënekits uit in de gouvernementen Aleppo en Idlib.
• De organisatie heropende haar centrum voor primaire zorg in de regio Kelly (Idlib), met onder meer artsen, verpleegkundigen, vroedvrouwen, apothekers, medewerkers gemeenschapszorg en psychosociaal hulpverleners.
• Er werden 500 traumakits verspreid over 27 ziekenhuizen in het gouvernement Idlib, goed voor spoed- en reconstructieve chirurgie bij ongeveer 25.000 traumapatiënten.
• Twee dialysecentra in Raqqa kregen in totaal 6.880 dialysekits en bijhorende medicatie.
• Daarnaast werd nog een basisuitrusting aangekocht voor een centrum voor primaire gezondheidszorg dat werd omgevormd tot kliniek voor kraam- en pediatrische zorg in het gouvernement Aleppo.

Turkije (Hatay en Izmir)

• Dokters van de Wereld verstrekt medische en psychosociale zorg in de stad Antakya en op moeilijk bereikbare locaties in de zwaarst getroffen districten van de regio Hatay (Antakya, Samandag, Altinozu, Defne en Kirikhan), net als in de landelijke gebieden van de provincie Izmir.
• Sinds de aardbeving wist Dokters van de Wereld met mobiele medische eenheden minstens 120 sites in Hatay en een veertigtal tentenkampen in de provincie Izmir te bereiken.
• In de regio Hatay konden 18.154 slachtoffers van de aardbeving bij Dokters van de Wereld terecht voor een medische consultatie (waarvan 25 % vluchtelingen). Zij kregen indien nodig gratis geneesmiddelen.
• De vroedvrouwen verstrekten ongeveer 4.000 diensten in het kader van seksuele en reproductieve gezondheidszorg, van pre- en postnatale zorg tot gezinsplanning en de doorverwijzing van gezinnen naar beschikbare gynaecologen in een veilige omgeving.
• De geestelijke gezondheidsmedewerkers hebben groepssessies opgezet voor 6.246 deelnemers, terwijl klinisch psychologen individuele sessies hielden met ongeveer 600 personen in veilige omgevingen en op moeilijk bereikbare locaties.

Ontdek onderstaand rapport voor meer details over onze interventies: