Erkenning van de Palestijnse staat zonder meer redt geen levens

De voorbije week kwamen wereldleiders samen in New York voor de 80e zitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Bij deze gelegenheid hebben tal van landen de Palestijnse staat officieel erkend. Dokters van de Wereld wil de VN-lidstaten er echter aan herinneren dat deze erkenning op zich niet volstaat om een einde te maken aan de vernietiging en het lijden van het Palestijnse volk. Wij roepen de lidstaten op hun verplichtingen onder het internationaal recht na te komen en dringend in te grijpen om een einde te maken aan wat een VN-Commissie heeft bestempeld als genocide in Gaza.

Al ruim dertig jaar voert Dokters van de Wereld humanitaire en ontwikkelingsprogramma’s uit om de toegang tot zorg in de bezette Palestijnse gebieden te verbeteren. Sinds oktober 2023 zien wij een toename van aanvallen op burgers en civiele infrastructuur, waaronder zorginstellingen. Ook constateren we steeds meer beperkingen op humanitaire hulp, met de dood van talloze Palestijnen tot gevolg. Onze eigen gebouwen en klinieken zijn herhaaldelijk aangevallen. Ons medisch personeel is zowel getuige als slachtoffer van grootschalige wreedheden en flagrante schendingen van het internationaal humanitair recht.

Negentig procent van de Palestijnen in de Gazastrook is herhaaldelijk met geweld verdreven en opgesloten in een overbevolkt, uiterst beperkt en onleefbaar gebied. De Israëlische autoriteiten blokkeren de toegang en de levering van levensnoodzakelijke humanitaire hulp. Het onthouden van basisbehoeften is een wapen geworden. Het systeem voor hulpdistributie is gemilitariseerd en vormt nu een dodelijke val. Wij zien de afgelopen maanden een toename van ondervoeding, met de huidige hongersnood tot gevolg. Honger wordt als oorlogswapen ingezet.

Vandaag beweegt het Israëlische leger richting de totale vernietiging en volledige bezetting van Gaza-stad, zoals enkele maanden geleden in Rafah gebeurde. De hele bevolking van de stad, die nu al lijdt onder hongersnood, wordt gedwongen tot herhaalde verplaatsingen. In de Westelijke Jordaanoever reageren de Israëlische autoriteiten op symbolische erkenningen met radicale maatregelen: ze keuren steeds meer kolonisatie- en annexatieprojecten goed, terwijl het geweld van kolonisten en de bewegingsbeperkingen voor Palestijnen met de dag toenemen.

De erkenning van de Palestijnse staat beëindigt het lijden van haar bevolking niet. Wat valt er te erkennen aan een staat als er niet wordt ingegrepen om de vernietiging van haar volk te stoppen? Hoe verdedigt deze erkenning de menselijke waardigheid en mensenrechten als Palestijnen noodgedwongen dierenvoer moeten eten om te overleven? Hoe pak je de ongelijkheid in toegang tot zorg aan als de infrastructuur ontbreekt en systematisch wordt aangevallen?

Wij roepen de lidstaten op hun verplichtingen onder het internationaal recht na te komen en dringend in te grijpen om een einde te maken aan wat de VN-Commissie als genocide heeft bestempeld. Lidstaten moeten prioriteit geven aan concrete maatregelen zoals voorzien in het Genocideverdrag, in de voorlopige voorzieningen en in het advies van het Internationaal Gerechtshof van 19 juli 2024, en in overeenstemming met resolutie ES-10/24 van de Algemene Vergadering van de VN.

Deze maatregelen dringen er bij de Israëlische autoriteiten op aan om onbelemmerde levering van humanitaire hulp toe te staan, binnen een jaar een einde te maken aan de illegale bezetting van de bezette Palestijnse gebieden en de kolonisten terug te trekken, en om de Israëlische gijzelaars en onrechtmatig vastgehouden Palestijnen vrij te laten.

Wij dringen er bij de staten op aan de hoogste prioriteit voor ogen te houden: levens redden door alle politieke, economische en juridische middelen in te zetten om de Israëlische autoriteiten te dwingen een einde te maken aan aanvallen op burgers, onbelemmerde humanitaire toegang te verlenen, af te zien van annexatieplannen van bezet Palestijns gebied en de verdediging van de rechten van het Palestijnse volk te waarborgen.

Deze erkenning is zinloos als ze niet het einde betekent van het afschuwelijke geweld.